โพสโดย
Oak
gintogi@gmail.com |
กล่าวถึงยุคสมัยหนึ่งที่ยาวนานกว่าครึ่งศตวรรษที่โด่งดังที่สุดในหน้าประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น นั่นคือยุคสงครามกลางเมืองของญี่ปุ่นตั้งแต่ปี ค.ศ. 1477 -1615 ที่ก่อให้บังเกิด จอมคนผู้เปี่ยมล้นด้วยความทะยานอยากอันแรงกล้า นักรบผู้เก่งกาจไม่กลัวตาย ซามูไรผู้ภักดียิ่งชีพ ขึ้นมาแย่งชิงอำนาจและสร้างวีรกรรมยิ่งใหญ่จารึกไว้จนทั่วแผ่นดิน
สัญลักษณ์ประจำตระกูลอาชิคางะ
สมัยนั้นบ้านเมืองอยู่ในการปกครองของตระกูลอาชิคางะ ตระกูลโชกุนที่สืบทอดอำนาจมานับแต่อาชิคางะ ทาคาอุจิ ซึ่งก่อนหน้านี้อยู่ในยุคคามาคุระภายใต้อำนาจของตระกูลมินาโมโตะซึ่งได้เสื่อมลง ตระกูลอาชิคางะจึงก้าวขึ้นมาแทนที่ แต่กล่าวกันว่าอำนาจและความยิ่งใหญ่ของอาชิคางะยังไม่อาจเทียบกับที่มินาโมโตะเคยครองแผ่นดินไว้ได้ด้วยอำนาจเบ็ดเสร็จ และเมื่อมาถึงสมัยของอาชิคางะ โยชิมาสะ โชกุนรุ่นที่ 8 แห่งอาชิคางะอำนาจของรัฐบาลโชกุนแห่งอาชิคางะก็เสื่อมลงจนถึงจุดต่ำสุด เพราะโชกุนผู้นี้หลงไหลในพิธีการชงชาอย่างมาก (เรียกว่าหลงกับการชงชาจนเกินงาม) จนละเลยกิจการบ้านเมือง ทำให้ประชาชนโดยเฉพาะชาวนา ต้องได้รับความยากลำบากไปทั่ว
นอกเหนือจากเหล่าประชาชนที่ได้รับผลกระทบจากการบ้าการชงชาของรุ่นที่ 8 แล้ว ยังมีบรรดาเจ้าผู้ครองแคว้น หรือที่เรียกกันว่าไดเมียว (Daimyo) ต่างก็คิดแข็งข้อขึ้น เพราะพวกไดเมียวคือผู้กุมอำนาจทหารตามส่วนภูมิภาคต่างๆของประเทศตัวจริง นอกจากนี้นโยบายของอาชิคางาะที่บังคับให้ไดเมียวต่างๆต้องเข้ามาอยู่ในเมืองหลวง เพื่อง่ายต่อการควบคุม ยิ่งทำให้เหล่าไดเมียวเจ้าตระกูลทั้งหลายไม่พอใจและสะสมมากขึ้น จนกระทั่งเกิดเป็นสงครามโอนิน (Onin War)
ผลจากสงครามโอนิน ทำให้เหล่าไดเมียวแตกแยกป็นหลายฝ่าย ในขณะที่โชกุนอาชิคางะ โยชิมาสะ ยังคงทำตัวไม่รู้ร้อน เอาแต่บ้าจัดทำพิธีชงชา (ถ้ามาเจอชาเขียวรสออริจินัลในไทยอาจจะหายบ้า) จนกระทั่งเหล่าไดเมียวของแต่ละแคว้นกลายเป็นผู้กุมอำนาจ และเกิดเป็นสงครามต่อไปเรื่อยๆ โยชิมาสะคิดจะมาแก้ไขในตอนหลังก็สายเกินไปแล้วแจ้
รูปภาพคุณตัน เอ้ย โยชิมาสะ อาชิคางะ
โยชิมาสะคิดจะริดรอนกำลังของเหล่าไดเมียว และสร้างสภาพการเงินและการทหารของตนให้มั่นคงพอจะต่อกรกับไดเมียวเหล่านั้นจึงได้ทำการขูดรีภาษีจากประชาชนสูงลิบลิ่ว และยังมีพ่อค้าที่คอยขูดดอกเหล่าชาวนาอีก(ประมาณว่ากูโดนภาษีให้รัฐบาลปีล่ะแพง ๆ แล้ว ยังจะมาโดยพวกพ่อค้าปล่อยดอกขูดดอกเบี้ยอีก) ในเมื่อชาวนาซึ่งเป็นประชากรส่วนใหญ่ของแผ่นดินได้รับความทุกข์ขนาดนั้นการต่อต้านจึงเกิดตามมา เล่าชาวนาและคนยากจนรวมถึงเหล่าซามูไรชั้นต่ำ(ซามูไรชั้นต่ำคือพวกชาวบ้านที่มีวิชาดาบ หอก หรือธนูอยู่บ้าง แต่ไม่มีสังกัด)บางส่วนจึงได้รวมพลังกันก่อตั้งเป็นกองกำลังของตนเองที่เรียกว่า กองกำลังอิกกิ
กองกำลังนี้จะคอยทำหน้าที่บุกเข้าเมืองหลวงเพื่อปล้นสะดมถ์เป็นหลัก พวกเขาไม่ได้จะเข้าไปทำการรัฐประหารเปลี่ยนการรัฐบาลหรือปกครองประเทศแต่อย่างใด เพียงแค่ปล้นชิงทรัพย์สินของชาวเมืองเท่านั้น (อารมณ์โรบินฮู๊ดด)
นอกจากนี้ยังมีกลุ่มอีกกลุ่มหนึ่งที่เกิดขึ้นมาในช่วงนี้ คือกลุ่ม อิกโกะ ซึ่งเป็นการรวมตัวกันของเหล่าพระในศาสนาพุทธนิกายหนึ่งของญี่ปุ่น ที่มีการฝึกฝนวิชาการต่อสู้แบบซามูไร (คล้าย ๆ พระเส้าหลินแต่เก่งวิชาดาบ หอก ธนูมากกว่า) ซึ่งพระเหล่านี้เป็นที่นับถือของชาวบ้านมาก เพราะยามที่ชาวบ้านถูกโจรหรือทหารหนีทัพเข้าปล้น พระเหล่านี้จะคอยออกมาช่วยเหลือชาวบ้านเหล่านั้น นี่จึงเป็นกองกำลังที่มีชาวบ้านให้การสนับสนุนมาก และในภายหลังได้เข้าร่วมกับกองทัพของโทงาชิ มาชิกะ เจ้าเมืองคางะ ซึ่งกองกำลังนี้ได้ถูกเรียกขานเป็นกองกำลังนักรบศักดิ์สิทธิ์
รูปพระนักรบ หรือ อิกโกะ คติประจำใจ " จะเอามั้ยโยม " (ล้อเล่นนะครับ)
แต่ภายหลังโทงาชิ เจ้าเมืองคางะได้รับเอาความดีความชอบที่กองกำลังอิกโกะต้องแลกชีวิตในสงครามเอาไว้ต่ผู้เดียว เหล่านักรบพระเหล่านี้ไม่อาจทนได้อีก จึงทำการก่อกบฏขึ้นเรียกตัวเองว่า ฮิกโกะ-อิกกิ และทำการไล่เจ้าเมืองโทงาชิออกไป จากนั้นจึงได้ทำการสร้างโบสถ์ขึ้นที่ปากแม่น้ำโยโดะเพื่อใช้เป็นฐานบัญชาการ จากนั้นลายปีต่อมาจึงได้เข้าทำการยึดครองจังหวัดคางะ และเมืองยามาชิโร่ และในที่สุดก็ตั้งเป็นรัฐบาลเอกเทศขึ้นปกครองพื้นที่ดังกล่าว และกลายเป็นกองทัพอิสระที่น่ากลัวที่สุดในเวลานั้น
ด้วยความวุ่นวายที่เกิดขึ้นหลายฝ่ายไม่ว่าจะขุนนาง สามัญชน ชาวนา พระ ความวุ่นวายที่ได้ลามไปทั่วทุกหย่อมหญ้าเช่นนี้ จึงเป็นการเปิดม่านศักราชที่แท้จริงของยุคแห่งสงครามนองเลือดที่ดุเดือดและยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นที่ชื่อว่า ยุคเซ็นโกคุ |
หน้าแรก
คณะผู้บริหาร
ข่าวประชาสัมพันธ์
ภาพกิจกรรม
ถาม-ตอบ(Q&A)
สมุดเยี่ยม
ติดต่อเรา
ผู้บริหาร
เมนูโรงเรียน
ฝ่ายบริหารและบุคลากร
คณะผู้บริหาร 
สถิติผู้เยี่ยมชม
